کد مطلب:95102 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:121
[صفحه 838] بهره و روزی دو گونه است: آن قسمتی كه تو جویای آن می باشی، و بهره ای كه آن ترا میجوید، كه اگر بسویش نروی رو بسوی تو آورد. پس، اندوه سالیانه خویش را بر غم یك روزه خود انباشته مكن، كه قسمت و بهره هر روزی كه تو در آنی، ترا كفایت می كند. اگر سالی از عمر تو باقی باشد، پرودگار قسمت هر روز ترا، به تو خواهد رساند. اما اگر سالی از عمرت باقی نباشد، ترا چكار كه غم قسمتی خوری كه از آن تو نیست. هیچ جوینده ای روزی ترا زودتر از تو نمیگیرد، و هیچ قدرتمندی آن را از تو نمی رباید و هرگز در رساندن قسمت تو سستی و كندی پیش نیاید
صفحه 838.